Met de tentoonstelling ED RUSCHA / NOW THEN presenteert het Museum of Modern Art in New York het oeuvre van Ed Ruscha, een kunstenaar waarvan de betekenis nog niet in zijn volle omvang is begrepen. Het is ook zijn eerste solotentoonstelling in het MOMA.
De tentoonstelling is georganiseerd in nauwe samenwerking met de kunstenaar en weerspiegelt zijn eigen interdisciplinaire aanpak. Er zijn meer dan 200 werken te zien, gemaakt van 1958 tot nu, in verschillende media, waaronder schilderkunst, tekeningen, grafiek, fotografie, kunstenaarsboeken en installaties, die volgens een losse chronologie worden tentoongesteld in de galeries van de zesde verdieping van het museum.
De tentoonstelling omvat zelden getoonde schilderijen en werken op papier, die refereren aan zijn uitgebreide reizen door de Verenigde Staten en Europa en die de scherpe aandacht van de kunstenaar voor alledaagse dingen onthullen, waaronder architectuur langs de weg, alledaagse gebruiksvoorwerpen en openbare bewegwijzering [1].
Installation views of ED RUSCHA / NOW THEN, on view at The Museum of Modern Art from September 10, 2023 through January 13, 2024. Photos: Jonathan Dorado and Susan Haller, Ed Ruscha Studio
Ed Ruscha werd op 16 december 1937 geboren in Omaha, Nebraska. Zijn familie verhuisde in 1941 naar Oklahoma City. In 1956 verhuisde Ruscha naar Los Angeles.
Ruscha wordt vaak geassocieerd met Los Angeles en zijn werk wordt geplaatst binnen stromingen als Pop Art en conceptuele kunst, maar hij heeft de neiging om dergelijke etiketten met een satirisch, zo niet argwanend, oog te bekijken. Zijn kunst heeft ook antecedenten in dada, surrealisme en aanvankelijk ook in abstract expressionisme, maar was vooral van belang voor de conceptuele kunst. Zijn werk omvat schilderijen, tekeningen, grafiek, foto's en films.
Ed Ruscha wordt beschouwd als een pionier van het kunstenaarsboek. Zijn unieke benadering van het boek als kunstvorm heeft een blijvende stempel gedrukt op de wereld van de hedendaagse kunst.
Ruscha begon in de jaren 60 begon met het creëren van wat hij zelf artist's books noemde. Ruscha's kunstenaarsboeken zijn vaak minimalistisch van aard, en worden gekenmerkt door heldere en eenvoudige ontwerpen en het gebruik van alledaagse taal. Hij combineert afbeeldingen en tekst op een manier die de betekenis en interpretatie van beide elementen uitdaagt. De typografie is altijd een wezenlijk onderdeel van het ontwerp.
Zijn boeken behandelen uiteenlopende onderwerpen, van zwembaden tot parkeerterreinen, van palmbomen tot woestijnlandschappen, en ze belichamen met zijn vaak karakteristieke humor een subtiele kritiek op de consumptiemaatschappij die Ruscha's werk kenmerkt.
Zijn meest iconische werk uit die periode is Twentysix Gasoline Stations (1963). Het is een bescheiden publicatie bestaande uit een reeks zwart-wit foto's van benzinestations langs de snelweg tussen Ed Ruscha's huis in Los Angeles en het huis van zijn ouders in Oklahoma City.
Every Building on the Sunset Strip, 1966
Voor Every Building on the Sunset Strip fotografeerde Ruscha de hele Sunset Strip vanaf de achterkant van een pick-up truck en spendeerde vervolgens 9 maanden aan het aan elkaar plakken van de beelden om de doorlopende lengte te vormen. Het resultaat een meer dan 8 meter lange leporello, een tot een accordeon gevouwen boek.
Ruscha produceerde zeventien kunstenaarsboeken tussen 1963 en 1978, waarvan vele gedrukt werden met conventionele, commerciële productietechnieken en relatief goedkoop verkocht werden.
In zijn boeken laat Ruscha elementen van de stedelijke ruimte van Los Angeles zien die kenmerkend zijn voor de stad, zoals benzinestations, parkeerplaatsen of palmbomen. Het zijn geen typische motieven waar een fotoboek doorgaans aan gewijd is.
Die 17 kunstenaarsboeken blijven definitieve klassiekers van het genre.
Voor de neutrale toeschouwer reflecteert Ruscha schijnbaar over de banaliteit van het grootstedelijke leven en de massamedia.
Van de jaren '60 tot nu hebben Ruscha en zijn team elk gebouw op de belangrijkste doorgangen van LA nauwgezet gefotografeerd en laten zo zien hoe het stedelijke landschap door de decennia heen is veranderd. Getty heeft meer dan 120.000 negatieven uit deze collectie van meer dan 750.000 beelden gedigitaliseerd, waardoor nieuwe verhalen over Los Angeles en haar geschiedenis worden onthuld [2].
LA Stories: Urbanism, Music, and AI in Ed Ruscha’s Archive
The Chocolate Room (1970)
Ed Ruscha.Chocolate Room, 1970, installation view, Biennale di Venezia: XXXV Esposizione Internationale d'Arte, United States Pavilion, Venice, 1970
De tentoonstelling belicht ook de voortdurende experimenten van de kunstenaar met nieuwe materialen en technieken; tekeningen gemaakt met buskruit of tabak, airbrush-schilderijen van raadselachtige silhouetten en vintage drumvellen versierd met tekst. Als onderdeel van deze tentoonstelling is Ruscha's multisensoriëleChocolate Room (1970) - Ruscha's enige installatie in één ruimte - voor het eerst in New York te zien zijn. Gemaakt voor het paviljoen van de Verenigde Staten tijdens de 35e Biënnale van Venetië in 1970, vertegenwoordigt het een belangrijk moment in zijn gebruik van onverwachte materialen, zowel door de indrukwekkende schaal van het werk, als door het tijdelijke karakter van het materiaal. Ruscha werkte in die periode al met materialen als koffie en chocoladesiroop en verzamelde in Venetië honderden tubes Nestlé-chocoladepasta die hij met een zeefdrukpers op Fabriano-papier liet drukken. Hij bekleedde een museumzaal met 360 vellen chocoladepapier. Halverwege de zomer bezweken de chocoladevellen onder de hitte, vingerafdrukken van bezoekers en een invasie van mieren.
The Chocolate Room is nu voor de zevende keer gerealiseerd en is te zien in de overzichtstentoonstelling ED RUSCHA / NOW THEN.
Om de Chocolate Room te realiseren in het MoMA zeefdrukte de kunstenaar Belgische chocolade (Callebout 811) op honderden vellen papier die de muren van vloer tot plafond bekleden. Na de oorspronkelijke presentatie in Venetië is het werk voor latere installaties on Lod QAngekes, Reno en Oklahoma gerealiseerd door, La Paloma Fine Arts. Hetzelfde familiebedrijf realiseerde ook nu voor de presentatie in het MoMA de Chocolate Room ter plaatse. Bekijk hier een film over de creatie van de Chocolate Room.
Ed Ruscha / Now Then: A Retrospective, The Museum of Modern Art, New York, 2023 | www.moma.org
ED RUSCHA / NOW THEN
The exhibition ED RUSCHA / NOW THEN is on view at MoMA September 10, 2023–January 13, 2024 | .Catalogue
| Ed Ruscha’s Chocolate Room | Watch a video about the science, skill, and patience that goes into papering a gallery with chocolate sheets.
[1] [2] This video, produced in collaboration with MoMA’s exhibition ED RUSCHA / NOW THEN, brings together art and architectural historians, urbanists, and musicologists to explore Ed Ruscha’s Streets of Los Angeles archive. Acquired by the Getty Research Institute in 2012, Ed Ruscha’s Streets of Los Angeles occupies a unique position as both an artist’s archive and a repository of information on Los Angeles. From the 1960s to today, Ruscha and his team have meticulously photographed every building on LA’s major thoroughfares, showing the urban landscape changing through the decades. Getty has digitized more than 120,000 negatives from this collection of over 750,000 images, revealing new stories about Los Angeles and its history. [4] Ontleend aan de Wikipedia page Edward Ruscha. Deze regels zijn beschikbaar onder een Creative Commons Attribution-ShareAlike License 4.0 licentie. Stains (1969), waarin Ruscha 75 bladen met vlekken samenbracht. Dit werk wordt door sommige kunsthistorici beschouwd als een serie prints, maar volgens de catalogue raisonné wordt deze portfolio van mixed-media vlekken op papier beschouwd als een boek. Het boek wordt volledig getoond in de tentoonstelling.
Naast deze reeks iconische kunstenaarsboeken publiceerde Ruscha ook later nog enkele belangrijke boeken.
Country Cityscapes, 2001 ME and THE, 2002 Ed Ruscha and Photography, 2004 (with Sylvia Wolf) OH / NO, 2008 Dirty Baby, 2010 (with Nels Cline and David Breskin) Flipping, Kicking, Howling, Rolling, Sitting, Standing, Climbing, Telling, Lapis Press, The Lapis Press, Los Angeles, 1988 Sayings from Mark Twain's Pudd'nhead Wilson, Limestone Press (printer), Greve / Hine, 1995 On the Road, (2009), Steidl with Gagosian Gallery, London, New York
[5]
`
Travis Diehl, Ed Ruscha’s ‘Chocolate Room’ Still Tantalizes | www.nytimes.com
This is the official website of the Ed Ruscha catalogues raisonnés. The catalogues are ongoing projects documenting the artist’s entire corpus in painting, unique works on paper, and other projects.
I dont want no retro spective: The works of Edward Ruscha, San Francisco Museum of Modern Art and Hudson Hills Press, 1982
Clive Phillpot, Cornelia Lauf, Artist/Author. Contemporary Artists' Books, Distributed Art Publishers, New York, 1998
I dont want no retro spective: The works of Edward Ruscha, San Francisco Museum of Modern Art, 1982 (catalogue)
Edward Ruscha. A Book Accompanying the Exhibition of Prints, Drawings, and Books of Edward Ruscha at the Minneapolis Institute of Arts (with Business Cards), 1971
