16.6.1951 – 5.3.2018

Ronald Noorman maakt tekeningen. Vroeger, toen hij nog op de Rietveld Academie zat, en in de jaren kort daarna, heeft hij grafiek gemaakt en tegenwoordig wil hij voor de afwisseling nog wel eens een paar gevonden voorwerpen samenvoegen tot een assemblage, maar tekenen is zijn métier. En dat is het al sinds geruime tijd. In het begin van de jaren tachtig, toen Noorman voor het eerst zijn tekeningen exposeerde, was het nog veel minder gebruikelijk voor een kunstenaar om zich zo verbeten op de tekenkunst toe te leggen dan het nu - mede door zijn toedoen? - is geworden. Maar het blijft ongewoon.
Vanouds zijn er twee soorten tekenaars: zij die de tekening gebruiken om hun ideeën voor een schilderij of ander kunstwerk vorm te geven, en zij - minder talrijk in aantal - voor wie het tekenen een autonome bezigheid is. Noorman hoort tot de laatste soort. (...)
[Hij] heeft de tekening gekozen als het primaire middel om vorm te geven aan zijn verbeelding. Wat hem er in aantrekt, is het directe van het medium. Bij het tekenen is de afstand tussen de gedachte, de handbeweging en het teken dat op het papier verschijnt minimaal, in zowel tijd als ruimte. De technische middelen - potlood, krijt, waterverf, gouache - zijn een stuk minder weerbarstig dan olieverf, koperplaat, of steen en het is uiteraard veel gemakkelijker om experimenten aan te gaan: wat mislukt of niet bevalt, gaat de prullenmand in. Daar staat tegenover dat de tekening onbarmhartig is; wegpoetsen of bedekken van vergissingen is bijna niet mogelijk. Bovendien lijk je als beschouwer direct over de schouder van de kunstenaar mee te kunnen kijken, zo direct is het contact. De geringste aarzeling, vergissing of gedachteverandering van de tekenaar wordt onmiddellijk opgemerkt.
Noorman benut die directheid en intimiteit ten volle. In de jaren waarin hij zich op de tekenkunst heeft toegelegd, heeft hij een grote technische virtuositeit opgebouwd - om die vervolgens zoveel mogelijk te negeren. Zijn lijnvoering kan aarzelend lijken, alsof hij op de tast het beeld verkent dat onder zijn handen ontstaat. (...) Toevalligheden kunnen een rol toebedeeld krijgen en worden meegenomen in het beeld: een verfspat of vlek, een plek waar de muis van de tekenhand het opgebrachte krijt wat uitgewreven heeft. Maar wat opvalt is de doelgerichtheid van Noormans manier van tekenen. Met minimale middelen wil hij uitdrukking geven aan datgene wat hem bezighoudt, aan een gevoel dat aan ieder blad ten grondslag ligt.
Iedere tekening, zegt hij, is een poging om te kijken tot hoever je kunt gaan - om het dan vervolgens met minder te proberen. Zo is een prachtig oeuvre ontstaan waarin, even behoedzaam als consequent, een individuele taal wordt ontwikkeld om onbenoembare gevoelens en gedachten vorm te geven.
(...)

Lees meer

Website van Ronald Noorman | www.ronaldnoorman.nl

In maart 2012 verscheen Krijtdiertjes (Otwornice), een 'livre de peintre' met gedichten van Wislawa Szymborska en lithografieën van Ronald Noorman. Het boek werd voorgesteld in Museum De Pont op 18 maart 2012.

Hendrik Driessen, directeur museum De Pont leidde de namiddag in en vertelde iets over Ronald Noorman en zijn kunstenaarsboeken. Prof. Dr. Em. Jeannine Vereecken, docente Oudslavische taal en cultuur, en persoonlijke vriendin van Szymborska, gaf een lezing over de poetica van Szymborska en las enkele van haar gedichten voor in een nieuwe vertaling.
Filmfragmenten sloten de voorstelling af.



Over dichten zei Szymborska: ‘De verwondering is de belangrijkste missie van de dichter… het is het hoofdthema van de poëzie.’
In 1996 werd haar werk bekroond met de Nobelprijs van de literatuur. In datzelfde jaar publiceerde het PoëzieCentrum Gent als eerste uitgever in ons taalgebied een bescheiden tweetalige bloemlezing uit haar poëzie onder de titel Verrukking & wanhoop (Zachwyt i rozpacz). Jeannine Vereecken vertaalde de gedichten. Ze debuteerde hiermee als vertaler. In 2001 verscheen van dezelfde vertaler bij het PoëzieCentrum een uitgebreidere tweetalige bloemlezing uit Szymborska’s werk in de reeks Dichters van Nu. In 1991 bracht Szymborska een bezoek aan Gent waar de vertaalster haar ontmoette.

Museum De Pont
Wilhelminapark 1
5041 EA Tilburg
Openingstijden
Dinsdag t/m zondag van 11 tot 17 uur

Krijtdiertjes (Otwornice) verschijnt in een beperkte oplage van veertig Arabisch genummerde exemplaren. Bij elk exemplaar hoort een suite met vijf door Ronald Noorman getekende en genummerde lithografieën. Elk boek werd in het colofon gesigneerd door de kunstenaar.
Inmiddels maakt het boek o.a. deel uit van de collecties van het Stedelijk Museum (Amsterdam), het Rijksmuseum (Amsterdam), de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag en de afdeling Kostbare Werken van de Koninklijke Bibliotheek Albert I (Brussel).

De litho's zijn ook afzonderlijk verkrijgbaar.

Krijtdiertjeswerd aangekocht door het Stedelijk Museum Amsterdam, het Rijksmuseum Amsterdam, De Koninklijke Bibliotheek Den Haag, de Koninklijke Bibliotheek Albert I, Brussel.

Bekijk het boek online | pdf

Colofon

Sur Place, een tweetalige uitgave (Nederlands - Frans) met gedichten van Hans Faverey en vier etsen van Ronald Noorman.

Ronald Noorman realiseerde voor Ergo Pers een ‘livre de peintre’, hij tekende vier etsen bij gedichten van Hans Faverey.
Sur Place is een cyclus van tien gedichten die een bijna natuurlijke habitat vormen voor het werk van Noorman. De etsen staan naast de tekst. Hier wordt de werkelijkheid op dezelfde wijze tegemoet getreden, ontbonden en getransformeerd, teruggebracht tot iets wat de verbeelding kan bevatten.
Sur Place verschijnt in een oplage van zesendertig Arabisch genummerde exemplaren. Bij elk exemplaar hoort een suite met vier door Ronald Noorman getekende en genummerde etsen. Alle exemplaren werden in het colofon gesigneerd door de kunstenaar.
Sur Place, 38 x 39 cm, 44 bladzijden, in foedraal.

De etsen zijn ook afzonderlijk verkrijgbaar.

Sur Place werd aangekocht door het Stedelijk Museum Amsterdam, het Rijksmuseum Amsterdam, De Koninklijke Bibliotheek Den Haag, Collectie De Bruijn-Heyn Wassenaar, de Koninklijke Bibliotheek Albert I, Brussel.

Tourniquets, met twee lithografieën van Ronald Noorman, verscheen bij Ergo Pers in het voorjaar van 2009 in een oplage van vijftig exemplaren. Beide prenten werden door Ronald Noorman genummerd en gesigneerd. De lithografieën werden gedrukt door Felix Bauer te Keulen. Rein Ergo stond in voor ontwerp en afwerking.
Ronald Noorman, ‘Tourniquets’, Ergo Pers 2009. Formaat 30,5 x 25 cm. In foedraal. 350 Euro’s.

Negende Eeuw en Tourniquets werden aangekocht door het Stedelijk Museum Amsterdam.

Ronald Noorman, Z.T., 2005, 15 x 22.8 cm, potlood/houtskool.

Ronald Noorman in Main d'oeuvre, 20 jaar Ergo Pers