Lucassen is met Roger Raveel een vertegenwoordiger van de schilderstroming die nieuwe figuratie wordt genoemd. In 1966 werkte Lucassen samen met Elias, Raoul De Keyser en Raveel aan schilderingen in het kasteel in Beervelde.
In 1984 komt er een grote omslag in werk als hij belangstelling krijgt voor ‘primitieve’ kunst. De schilderijen worden kleiner en ingetogener, de kleuren somberder en het perspectief verdwijnt. De figuratie maakt plaats voor een symbolistische beeldtaal met woorden en cijfers. Werken met krachtige opgebouwde tekens waarin vaak lettertekens en punten op picturale wijze in het beeld integreerd worden. De werken krijgen soms poëtische of raadselachtige titels mee. In 1986 exposeerde hij voor Nederland in het Rietveldpaviljoen op de Biënnale van Venetië.
Lucassen maakte etsen voor twee Ergo Pers uitgaven, Vijf Sapates, met teksten van Francis Ponge, en Vesting Holland, waarin hij samenwerkte met Hans Verhagen.
|
