|
|
|
| Karel Dierickx in Main d'oeuvre |
 |
Karel Dierickx, Marrakech (5), 1985, 150 x 150 cm
|
| |
|
Op 27 juni opent de tentoonsteling Karel Dierickx. Voorstelbare werkelijkheid
Tentoonstelling van 27 Juni 2015 tot 11 Oktober 2015
De hommage aan Karel Dierickx kreeg tijdens Main d'oeuvre een eerste aanzet.
Karel Dierickx was een trouwe gast in het Roger Raveelmuseum. Herhaaldelijk was zijn werk te zien in tijdelijke tentoonstellingen, w.o. de Biënnales van de Schilderkunst 2010 en 2014.
Met de solotentoonstelling Voorstelbare werkelijkheid brengt het Raveelmuseum hulde aan de eind 2014 overleden kunstenaar. De titel van de tentoonstelling is overgenomen van Dierickx’ laatste schilderij. Hij synthetiseert in zekere zin zijn totale oeuvre dat steevast de realiteit in haar wezen wil vatten. Dat was ook de reden waarom het Raveelmuseum in 2012 werk van Karel Dierickx selecteerde voor de tentoonstelling Abstract? De natuur van het schilderij: schilderkunst die er schijnbaar abstract uitziet blijkt geen geestelijke constructie te zijn maar het resultaat van een scherpe waarneming van de werkelijkheid.
.
In Voorstelbare werkelijkheid wordt de ontwikkeling van Dierickx’ werk getoond vanaf de jaren 1970 tot en met 2014. Naast schilderijen wordt een belangrijke plaats voorbehouden aan de vele tekeningen en de enkele sculpturen die hij realiseerde. Schetsboeken en documenten uit het privé archief vervolledigen de selectie.
.
De tentoonstelling besluit met enkele werken van andere kunstenaars waar Karel Dierickx een bijzondere band mee had. Als een kunstkabinet vormen ze een referentiekader voor de praktijk van een deelgenoot.
|
| |
|
'Zijn werk is in zoverre uniek dat het zweeft tussen figuratie en abstractie. Het vertrekpunt is de realiteit, een portret, een landschap, een zeezicht of een stilleven. Hij laat er zijn poëtische fantasie op los en verwerkt dat concrete beeld tot een herinnering die geladen is met innerlijke ontroering. Het kleurenpalet is gedempt, de contrasten minimaal en de roes van het schilderen is ondergeschikt aan een zekere ascetische en lyrische benadering. Zijn schilderijen zijn geen uitbundige uitingen van visuele ervaringen maar eerder bespiegelingen op een thema. Alhoewel de traditie van de schilderkunst sterk voelbaar blijft zijn is het resultaat toch hedendaags. Dat komt omdat de grens tussen realiteit en interpretatie verlegd werd naar een vrije vorm waarbij de subjectiviteit ten opzichte van het onderwerp de doorslag geeft. Een landschap is niet verbonden met een bepaalde locatie maar misschien wel aanwezig in de verre herinnering van de kunstenaar. Het heeft zich onttrokken aan de werkelijkheid om een eigen leven te gaan leiden op het doek.'
Ludo Bekkers, Karel Dierickx: het ballet van de schildershand, Knack, 16 04 2014 |
|
