E N G

Philippe Vandenberg, ets voor Exil de Peintre, Ergo Pers, 2003
[drukproef door Henrie Hemelsoet]

 


 
 

Exil de peintre is een kunstenaarsboek met 64 etsen en een onuitgegeven tekst La lettre au nègre van Philippe Vandenberg. Exil de peintre was een realisatie van Philipe Vandenberg, Henri Hemelsoet en Rein Ergo.

Deze ets, de vijftiende in het boek, bestaat uit de combinatie van twee etsplaten, de eerste een lijnets in zacht zwart gedrukt, de tweede een lijnets en penseelets met aquatint, gedrukt in sanguine.
Sanguine is een pigment van een roodachtige of bruine kleur (rood, bruin, oranje of oker) dat al gebruikt werd in de grotkunst van Altamira. De oude Grieken kenden de kleur sinopia, die later, tijdens de renaissance vooral gebruikt werd in voorstudies voor fresco's. Het gebruik van roodkrijt kende een hoogtepunt in de 18e eeuw.
Sanguine is de hoofdkleur in Exil de peintre, en refereert ook naar de kleur van gedroogd bloed [1].

Exil de peintre verscheen in een beperkte oplage van 33 exemplaren.
Het boek bestaat uit twee volumes : een eerste deel met een reeks van 53 etsen en de tekst, en een tweede deel met een suite van elf door Philippe Vandenberg gesigneerde en genummerde etsen.
Het boek werd voorgesteld op 11 december 2003 in het Caemersklooster te Gent. Hans Martens was de curator van de tentoontelling die naast het boek en de serie etsen ook enkele monumentale schilderijen omvatte.




 

 

 

 

 

           

 

 

 

 


[1] De etymologie van sanguine gaat  terug op het Oudfrans sanguin [bloedrijk, bloedrood], en uiteindelijk op het Latijnse sanguineus [van bloed], en sanguis [bloed].